Een van onze sterke punten is dat we bij Sioen veel investeren in innovatie. Dankzij onze eigen in-house testlaboratoria kunnen we onze producten efficiënt testen en nog beter aanpassen aan uw specifieke behoeftes.
Bij deze test wordt de beperkte verspreiding van vlammen gemeten op verticaal georiënteerde textielstoffen (een of meer lagen), wanneer deze worden blootgesteld aan een vlam.
Gedurende 10 seconden wordt een gedefinieerde vlam op het oppervlak van de stof gericht, waarna wordt vastgesteld:
Deze test bestaat uit een methode om de warmteoverdrachtindex (HTI) van materialen en materiaalsamenstellingen te vergelijken.
Elk weefselmonster wordt horizontaal blootgesteld aan een intensieve warmteflux van 80 kW/m².
De warmte die door de stof(fen) gaat, wordt gemeten met een koperen calorimeter.
De gemiddelde waarde van 3 testen wordt berekend.
HTI24-HTI12 is de reactietijd tussen + 12 ° C en + 24 ° C.
De EN 367-test geeft een indicatie van 2 prestatieniveaus in de EN 469-norm: een lager beschermingsniveau, Xf1 en een hoger beschermingsniveau Xf2.
Bij de EN ISO 6942-test worden de stoffen blootgesteld aan een intensieve stralingswarmte van 40 kW / m 2 en worden de waarden voor de RHTI12 (eerste graads brandwonden) en de RHTI24 (tweede graads brandwonden) en die voor de RHTI24 -RHTI12, de reactietijd, vastgesteld.
De EN ISO 6942 geeft een indicatie van twee prestatieniveaus in de EN 469-norm: een lager beschermingsniveau Xr1 en een hoger beschermingsniveau Xr2.
De stoffen worden getest na een voorafgaande behandeling en na blootstelling aan een stralingswarmteflux van 10 kW/m 2 . De weerstand van de stof dient hoger te zijn dan 450N om resistentie van de kleding te garanderen.
Tijdens de ISO 17493-test worden alle materialen gedurende 5 minuten blootgesteld aan een temperatuur van 180 ° C. Niet één van de materialen van het kledingstuk (stoffen, ritsen, draad, striping ...) mag ontbranden, smelten of een krimp van meer dan 5% vertonen.
De gebruikte accessoires moeten aan het einde van de test nog goed functioneren.
Bij deze test moet het materiaal een minimale treksterkte hebben van 450N.
De belangrijkste naden van het buitenmateriaal moeten een minimale treksterkte hebben van ≥ 225N.
Het buitenmateriaal moet een minimale scheursterkte hebben van 25N als de stof al een scheur vertoont.
Deze norm geeft een indicatie van de waterafstotendheid van de oppervlaktestoffen.
De testmaterialen dienen voorafgaand aan de test te worden gewassen en gedroogd in overeenstemming met de specificaties van de fabrikant.
Het oppervlaktemateriaal moet een minimumscore van 4 behalen (5 is de hoogste score). De test dient zelfs te worden uitgevoerd als het complex een waterdichte laag bevat.
Bij deze test wordt vastgesteld of de materialen na het wassen niet zijn gekrompen of vervormd.
De dimensionale afwijking dient na 5 was- en droogbeurten in beide richtingen gelijk of kleiner te zijn dan + of - 3%. Elke materiaallaag (of de verschillende componenten van een complex voor kleding met meerdere lagen) dient zowel afzonderlijk als in de betreffende samenstelling te worden getest.
De materialen dienen te worden gewassen en gedroogd in overeenstemming met de specificaties van de fabrikant voordat ze worden getest.
De chemische producten worden gedurende 10 seconden op het materiaal aangebracht. Het samengestelde materiaal mag in geen geval penetratie tot in het binnenoppervlak vertonen (penetratie 0%) terwijl de afstoting meer dan 80% dient te zijn.
| Gebruikte chemicaliën | ||
|---|---|---|
| NaOH | natrium hydroxide | 40% |
| HCI | zoutzuur | 36% |
| H2SO4 | zwavelzuur | 30% |
| C8H10 | Ortho-xyleen | 100% |
De gehele samenstelling wordt getest om het ademend vermogen van het complex vast te stellen. Bij deze norm worden 2 weerstandsniveaus bepaald die het ademend vermogen beperken:
Hoger dan 30 Pa/W m² (< 45 Pa/W m²)
De waterdampweerstand is hoog, het kledingstuk heeft een slecht ademend vermogen. De EN 469 waarschuwt ervoor dat een hoge waterdampweerstand een verhoogd risico op brandwonden door waterdamp kan veroorzaken.
≤ 30m² Pa/W
Door een lagere waterdampweerstand heeft het kledingstuk een beter ademend vermogen. Een belangrijke opgemerking is dat pakken zonder membraan veel meer ademend vermogen hebben (< 10m²Pa/W).
Bij deze test wordt het complex onderworpen aan hydrostatische druk. De weerstand tegen waterpenetratie dient een van de volgende niveaus te bereiken:
Als klant heeft u de mogelijkheid om de testen in ons in-house laboratorium te komen bekijken. Zo kunt u de extreem hoge kwaliteit van onze producten zelf waarnemen. Neem gerust contact op met ons team om meer te weten te komen over deze mogelijkheid.
